Μπορεί να υπάρξει φιλία ανάμεσα σε έναν άντρα και μία γυναίκα; Είναι ένα από τα ερωτήματα που βασανίζουν κυρίως άντρες (όχι όλους, οι πιο πολλοί συμφωνούν με αυτό), αφού οι γυναίκες είναι συνήθως οι ένθερμες υποστηρίκτριες αυτής της θεωρίας. Η ατάκα «σε.βλέπω σα .φίλο» είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό των γυναικών για να απορρίψουν κάποιον, τυχαίο δεν νομίζω.
Οι άντρες σήμερα είναι πιο ανοιχτοί σε αυτό και δεν έχουν πρόβλημα, μερικοί είναι και υπερήφανοι που έχουν γυναίκες φίλες, λέγοντας πως είναι απελευθερωμένοι και όχι... Νεάντερνταλ, όπως οι άλλοι. Υπάρχει, όμως, και μία μερίδα αντρών που το αμφισβητούν και το θεωρούν από αστείο έως προσβλητικό, δεν μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά γιατί αντιμετωπίζονται από τους άλλους-ες ως προϊστορικοί, λιγούρηδες και πολλά άλλα από τους «μοντέρνους», χωρίς κόμπλεξ «άντρες». Οι υπέρ και οι κατά έχουν τις δικές τους θεωρίες.
Η θεωρία: «Δεν μπορώ να μείνω στον ίδιο χώρο με άλλη γυναίκα για πέντε λεπτά χωρίς να την ξεμαλλιάσω»
Σε αυτό συμφωνούν άντρες και πολλές γυναίκες, στο ότι οι γυναίκες είναι πολύ ανταγωνιστικές μεταξύ τους, ζηλιάρες και αναπτύσσουν σε πολλές περιπτώσεις «λυκοφιλίες», γι' αυτό προτιμούν άντρες και μοιράζονται τα προσωπικά τους και είναι καλυμμένες πως δεν θα χάσουν το αγόρι τους.
Η θεωρία του λιγούρη
Η τοπ θεωρία της γυναικάς: Κάποιοι άντρες δεν μπορούν να γίνουν φίλοι με γυναίκες, γιατί όποια βλέπουν, την θέλουν. Είναι λιγούρηδες και το μόνο που σκέφτονται είναι το σεξ.
Η θεωρία του ειλικρινή αλλά παρεξηγημένου
Η θεωρία αυτή βασίζεται στα «πιστεύω» των αντρών που δεν κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, δεν έχουν γυναικείους προβληματισμούς, τους αρέσει το ωραίο φύλο και δεν ντρέπονται να το ομολογήσουν. Ασφαλώς είναι αντίθετοι με αυτές τις φιλίες, τις οποίες θεωρούν μπούρδες, για αυτούς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: θέλουν τους άντρες φίλους και τις γυναίκες συντρόφους χωρίς να σημαίνει αυτό πως θέλουν τη γυναίκα μόνο για σεξ από την άλλη, όμως, δεν θα κάτσουν να ακούν και πώς το έκανε η φίλη τους με το αγόρι της ή τι φόρεμα αγόρασε. Η ειλικρίνεια αυτή συνήθως παρεξηγείται σκόπιμα ή μη από τις γυναίκες που τους μπερδεύουν με λιγούρηδες.
Η θεωρία του «αυλικού»
Αυτοί που την υποστηρίζουν, μιλούν για κομπλεξικές που έχουν την ανάγκη να επιβεβαιώνονται συνέχεια με φίλους-αυλικούς που τις κάνουν να νιώθουν θεές, είτε γιατί πιστεύουν πως με κομπλιμέντα θα έχουν την ευκαιρία τους να τις γοητεύσουν, είτε γιατί θέλουν να τους γνωρίσει κάποια φίλη τους. Επίσης βασίζεται στο μύθο(;) ότι οι γυναίκες θέλουν πολλούς άντρες και τον καθένα για διαφορετική δουλεία, ένα για... χορηγία και δωράκια, άλλο για να μοιράζεται τα μυστικά της (κλασική περίπτωση φίλου) και άλλο για καυτές νύχτες.
Η θεωρία «γνωρίζω τις φίλες της»
Τις κάνουν παρέα μόνο για να γνωρίσουν τις φίλες τους. Αυτή είναι η τακτική των περισσοτέρων αντρών που διατηρούν τέτοιες σχέσεις. Ανέχονται ώρες κουτσομπολιού, ανούσιας κουβέντας για ψώνια, μόδα , παπούτσια κ.λπ. μόνο με το σκεπτικό της περίπτωσης να κάνουν σεξ με κάποια φίλη, αφού αυτή δεν είναι «διαθέσιμη». Τι να πει κανείς; Είναι ήρωες!
Η θεωρία της παιδικής φιλίας
«Δεν μπορώ να κάνω κάτι μαζί της είμαστε παιδικοί φίλοι». Η συγκεκριμένη φράση «φοριέται» πολύ από άντρες και γυναίκες που σε πολλές περιπτώσεις άλλα λένε και άλλα εννοούν. Με το πέρασμα της παιδικής ηλικίας κάποια συναισθήματα αλλάζουν και η παιδική, αδελφική αγάπη μετατρέπεται σε κάτι διαφορετικό. Οι νεαροί-ες φοβισμένοι και μπερδεμένοι το αρνούνται και μένουν με το παράπονο και αν όχι, τρώνε τη χυλόπιτα με τίτλο: «Σε βλέπω σαν αδελφό».
Η θεωρία του «είμαι γκέι, απλώς δεν το ξέρω ακόμα»
«Κάνω παρέα μόνο με κορίτσια γιατί είναι πιο ευαίσθητα και με καταλαβαίνουν». Τα τρυφερά αυτά αγόρια έχουν συνηθίσει να κάνουνε παρέα με κορίτσια. Δεν θεωρούν ότι είναι περίεργο ή παράξενο, είναι συνήθως τύποι που δεν ταιριάζουν με τους συνηθισμένους άντρες, τους οποίους τους θεωρούν στην καλύτερη περίπτωση κάφρους. Τα χόμπι είναι τα ίδια με αυτά των φιλενάδων τους: shopping therapy, σχολιασμός των νέων τάσεων της μόδας και κουτσομπολιό.
.
