Σίγουρα ο αιγύπτιος πρόεδρος Μοχάμεντ Χόσνι Σαγίντ Μουμπάρακ δεν βρίσκεται για διακοπές στο τουριστικό θέρετρο του Σαρμ Ελ Σεϊκ στη χερσόνησο του Σινά... Παρακολουθεί τις εξελίξεις από «απόσταση ασφαλείας» έτσι ώστε αν χρειαστεί να μπορέσει να δώσει εντολές κατάπνιξης της....εξέγερσης από τις ένοπλες δυνάμεις ή αν η κατάσταση φτάσει στο «απροχώρητο» να εγκαταλείψει τη χώρα.
Ο νομπελίστας πρώην διευθυντής της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, περιμένει το πράσινο φως για να αναλάβει τα ηνία της διακυβέρνησης, ενώ το πανίσχυρο κίνημα των «αδελφών μουσουλμάνων» τηρεί στάση «χαμηλών τόνων» κυρίως για να μη δοθεί πρόσχημα στον αιγύπτιο πρόεδρο να αντιδράσει με τη χρήση υπέρμετρης βίας.
Μεγάλο ερωτηματικό όμως παραμένει πια στάση θα τηρήσουν οι ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες κατέχουν και το κλειδί για τη λύση της κρίσης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ο πτέραρχος Χόσνι Μουμπάρακ προέρχεται από τα «σπλάχνα» των ενόπλων δυνάμεων και τηρεί την παράδοση που ξεκίνησε το 1952, από το κίνημα των «ελεύθερων αξιωματικών» που ανέτρεψε τον βασιλιά Φαρούκ, όπου ο πρόεδρος της χώρας είθισται να προέρχεται από τις ένοπλες δυνάμεις.
Όμως σε αντίθεση με τους δύο προκατόχους του, τον Αμντέλ Γκαμάλ Νάσερ και τον Αντουάντ Σαντάτ, ο Χόσνι Μουμπάρακ μετέτρεψε την προεδρία του σε «ισόβια» χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει λαϊκή εντολή, ακυρώνοντας αποτελέσματα ή μη επιτρέποντας σε πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης που θα μπορούσαν να κερδίσουν τις εκλογές, να συμμετάσχουν σε αυτές. Μάλιστα η τελευταία προκλητική απόφασή του να «προωθήσει» ως διάδοχό του τον μεγαλύτερο σε ηλικία γιό του, εξόργισε όχι μόνο τους αιγύπτιους πολίτες, αλλά και τους υποστηρικτές του εντός και εκτός Αιγύπτου.
Αυτό όμως ήταν «η κορυφή του παγόβουνου». Ο ίδιος αλλά και ολόκληρη η αιγυπτιακή κάστα εξουσίας, αγνόησαν προκλητικά την ανάπτυξη της χώρας και την αύξηση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της, μετατρέποντας την Αίγυπτο σε μια χώρα «πάμφτωχων», έδωσε «ζωτικό χώρο» σε ακραίες ισλαμικές οργανώσεις να αναλάβουν τον κοινωνικό ρόλο του κράτους σε πολλές μεγάλες πόλεις της Αιγύπτου-ακόμη και του ίδιου του Καϊρου-και δεν τήρησε κανένα πρόσχημα σε ό,τι αφορά το ζήτημα των Παλαιστινίων, συμπλέοντας πλήρως με τις θέσεις του Ισραήλ και των ΗΠΑ μετατρέποντάς τον στα μάτια της αραβικής κοινής γνώμης, ως έναν «άραβα Κουϊσερλινγκ».
Έτσι, η τελευταία του ελπίδα να παραμείνει στην εξουσία είναι οι ένοπλες δυνάμεις. Η απόσυρση των αστυνομικών δυνάμεων, τα άρματα μάχης με τους πάνοπλους στρατιώτες να ελέγχουν για τη διατήρηση της τάξης και τα μαχητικά να πετούν πάνω από το Κάιρο, δείχνουν πως μέχρι τώρα διατηρεί τον έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων. Όμως όταν φτάσει η κρίσιμη στιγμή της «μεγάλης αντιπαράθεσης» με τους διαδηλωτές, τότε τι θα πράξουν; Θα φέρουν την τάξη ή το χάος; Και αυτά τα ερωτήματα βρίσκονται συνεχώς στο μυαλό όχι μόνο των συμμάχων της Αιγύπτου αλλά και των αντιπάλων της. Και το κυριότερο: όλοι γνωρίζουν τι θα σημαίνει για την ασφάλεια της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου αν καταρρεύσει η Αίγυπτος και η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη.
Γι’ αυτό και πυκνώνουν τα μηνύματα για ένα «βελούδινο διαζύγιο» του Χόσνι Μουμπάρακ με την εξουσία ώστε να αποφευχθεί ένας «μικρός Αρμαγεδών» στην περιοχή.
Φυσικά όλα αυτά λέγονται, γράφονται και αναλύονται, υπό την αίρεση πως ο αιγύπτιος πρόεδρος αρνείται να φύγει από την προεδρία. Ίσως όμως παρασκηνιακά να διαπραγματεύεται την αποχώρησή του και την εξασφάλιση των προνομίων που τυγχάνουν οι στρατιωτικοί στο αιγυπτιακό «βαθύ κράτος», ώστε να μην υπάρξουν «μη επιτρεπτές ανωμαλίες» στη «νασερικού τύπου» δομή εξουσίας που ο ίδιος θα παραδώσει.
Όλα θα εξαρτηθούν την αυριανή ημέρα. Στην μεγάλη πορεία της Τρίτης όπου οι διοργανωτές της αναμένουν-μόνο στο Κάιρο-να λάβουν μέρος τουλάχιστον δύο εκατομμύρια αιγύπτιοι πολίτες.
Εκεί θα έρθουν σε ευθεία αντιπαράθεση οι πολίτες, με τις ένοπλες δυνάμεις ή καλύτερα, με τις προθέσεις του προέδρου τους Χόσνι Μουμπάρακ και μέσα σε λίγες ώρες, πιθανά να εξαρτηθεί με πιο τρόπο θα χαράξει την πορεία που θα ακολουθήσει προς το μέλλον το αιγυπτιακό έθνος …
