1995. Η Ιαπωνική αίρεση Αούμ Συνρικίο έριξε το δηλητήριο σαρίν στο μετρό του Τόκυο με αποτέλεσμα τον θάνατο 10 ανθρώπων και τον τραυματισμό χιλιάδων. Οι καταθέσεις των μελών της αίρεσης, τον περασμένο Ιούνιο του 1998, στη δίκη της Αούμ, απεκάλυψαν ότι επί σειρά ετών πριν από το 1995, που έγινε η επίθεση στο μετρό, η ομάδα αυτή είχε εξαπολύσει θανατηφόρα αέρια στην Ιαπωνία, με στόχο την Ιαπωνική Βουλή, το Αυτοκρατορικό Παλάτι, και ακόμη τη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στη Γιοκοσούκα. Τα δηλητήρια αυτά δεν έγιναν αντιληπτά όταν εξαπελύθησαν και προφανώς δεν έγιναν αιτία θανάτου ανθρώπων. Αυτές οι επιθέσεις προορίζονταν να γίνουν η σπίθα της επερχόμενης αποκάλυψης, την οποία η Αούμ αποδέχεται ότι έρχεται. Εν τω μεταξύ, σε μια συνδιάσκεψη που έγινε τον περασμένο Απρίλιο με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την οργάνωση, έλαβαν μέρος περίπου 200 μέλη της πληρώνοντας για τη συμμετοχή τους σ'; αυτήν 1. 500 ο καθένας.
1997. 39 μέλη της οργάνωσης «Πύλη του Ουρανού» αυτοκτόνησαν καταπίνοντας ένα συνδυασμό βότκας και ναρκωτικών. Τα μέλη της ομάδας πίστευαν, ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν πριν την "ανακύκλωση"; της γης, που θα γινόταν το 2000, ήταν να μπουν σ'; ένα διαστημόπλοιο που θα ήταν συνδεδεμένο στην ουρά του κομήτη Hale, Bopp και ο οποίος θα το έσερνε στο διάστημα. Η ιδεολογία και η ζωή της ομάδας αυτής ήσαν βουτηγμένες σε ιστορίες ψευδο-επιστημονικής φαντασίας, επί έτη.
1998. «Η Σαηεντόλοτζυ» αντιμετωπίζει ισχυρισμούς για απάτη, αυτοκτονίες, θανάτους και ψυχολογικές καταρρεύσεις μελών της, ενώ ταυτόχρονα η Γερμανία αρνείται να αναγνωρίσει ότι η Σαηεντόλοτζυ είναι θρησκευτικός οργανισμός, ισχυριζόμενη ότι αυτή η ομάδα είναι επικίνδυνη για τη δημοκρατία. Εξ αιτίας αυτής της αντιμετώπισης, οι ΗΠΑ κατηγορούν τη Γερμανία για «μισαλλοδοξία» και δημιουργείται μεταξύ τους διπλωματική ένταση. Οι φωνές όμως κατά της Σαηεντόλοτζυ πληθαίνουν και μέσα στις ΗΠΑ.
Ενώ οι πρόσφατες τραγωδίες που δημιουργήθηκαν εξ αιτίας των αιρέσεων είχαν εκτεταμένη κάλυψη από τα ΜΜΕ, πολλά στοιχεία που άπτονται των αιρέσεων σπάνια αποκαλύπτονται στο ευρύ κοινό.
Από τα 914 άτομα που πέθαναν εξ αιτίας της αίρεσης «ο Ναός του Λαού» στο Τζονστάουν της Γουιάνας το 1978, τα 276 ήσαν παιδιά. «Άρα επρόκειτο για μαζική δολοφονία και όχι απλώς για μαζική αυτοκτονία». Εξ άλλου και από τους περισσότερους από 80 ανθρώπους σκοτώθηκαν στο αιματοκύλισμα της αιρέσεως του Νταβίντ Κορές στο Γουάκο του Τέξας το 1993, οι 25 ήσαν παιδιά.
Υπολογίζεται ότι 5.000 οικονομικές, πολιτικές και θρησκευτικές ομάδες χρησιμοποίησαν καταπιεστικές δομές έλεγχου του νου και επηρέασαν και εξαπάτησαν 20.000.000 θύματα μόνον στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Σ'; αυτό τον αριθμό πρέπει να προσθέσουμε άλλα 2. 500. 000 άτομα ανά πάσα στιγμή. Παγκοσμίως οι αριθμοί είναι κατά πολύ μεγαλύτεροι. (Αυτά αναφέρονται από την Δρ. Margaret Singer οποία είναι ειδική σε θέματα αιρέσεων, στο βιβλίο της «Οι Αιρέσεις ανάμεσά μας»).
Το πρόβλημα των αιρέσεων είναι τόσο διαδεδομένο, ώστε οι πιθανότητες να παρασυρθεί ένα μέλος μιας οικογένειας από μία αίρεση, είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από του να κολλήσει ανεμοβλογιά, είναι 4 φορές μεγαλύτερο από του να πάθει AIDS, 90 φορές μεγαλύτερο από του να πάθει ιλαρά και 45. 000 περισσότερο από του να πάθει πολιομυελίτιδα (Δρ. Paul Martin, ειδικός σε θέματα αιρέσεων και διευθυντής του Well Spring Retreat and Resourc Center, Ohio, U. S. A).
Σύμφωνα με τον Δρ. Martin, το 25% των εκατομμυρίων ανθρώπων που είναι μέλη αιρέσεων παγκοσμίως, θα υποφέρουν από διαρκή, μη αναστρέψιμη βλάβη που θα επηρεάσει την ικανότητα τους να λειτουργούν επαρκώς στον συναισθηματικό, κοινωνικό, οικογενειακό και εργασιακό τους περιβάλλον. Για κάθε άτομο που γίνεται μέλος μιας αίρεσης, πολλά περισσότερα επηρεάζονται: γονείς, παιδιά, παιδιά, φίλοι και οικογένεια υφίστανται προσωπική βλάβη και συχνά οικονομικές απώλειες.
Ολόκληρες κοινωνίες που έχουν απονεκρωθεί από την καταπιεστική ψυχολογική επιρροή που δέχθηκαν από τις αιρέσεις, είναι πολύ εύκολο να επιτρέψουν να τους συμβούν τραγωδίες μεγάλης έκτασης. Ίσως ένα από τα πιο συγκλονιστικά παραδείγματα να είναι το ολοκαύτωμα. Ο έλεγχος του νου που προέρχεται από τις αιρέσεις είναι ολοκληρωτικός, και σαν τέτοιος είναι ανάθεμα για την δημοκρατία. Η αρχή της δημοκρατίας είναι ότι η ανθρωπότητα είναι λογική, και για να δουλέψει η δημοκρατία οι άνθρωποι πρέπει να είναι ικανοί να χρησιμοποιήσουν τις κριτικές τους ικανότητες. Ο έλεγχος του νου που μεθοδεύουν οι αιρέσεις σήμερα, προσπερνά τη λογική και εξαλείφει την ελεύθερη βούληση. Χωρίς ελεύθερη βούληση, και όλες τις άλλες βασικές ανθρώπινες ελευθερίες, δηλ. την ελευθερία της έκφρασης, ελευθερία λόγου, ελευθερία θρησκείας, τα πάντα πλέον είναι άνευ σημασίας. Τελικά, εάν ο έλεγχος του νου μείνει ανεξέλεγκτος, θα καταστρέψει όλες τις βασικές ανθρώπινες ελευθερίες και θα αφανίσει τη δημοκρατία.
Όμως, παρά την ανθρώπινη και κοινωνική καταστροφή που επιφέρουν οι αιρέσεις, πολλοί λίγοι οργανισμοί υπάρχουν για να βοηθήσουν στην πρόληψη ή να ελαττώσουν την καταστροφή. Παγκοσμίως, οι κυβερνήσεις, μέχρι πρόσφατα, δεν δημιουργούσαν προγράμματα για να ανταποκριθούν σ' αυτό το πρόβλημα. Η εργασία αυτή γίνεται από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και από άτομα που εργάζονται σε ατομικό επίπεδο, δηλ. μελετούν το φαινόμενο των αιρέσεων, συμβουλεύουν μέλη αυτών των ομάδων και πρώην μέλη, καταδιώκουν (νομικώς) τους ένοχους και αυτούς που έχουν κάνει εγκλήματα και κακοποίηση ατόμων που βρίσκονται μέσα σ'; αυτές τις ομάδες, και εκπαιδεύουν άλλους για τους κινδύνους που προέρχονται από τις αιρέσεις. Σύμφωνα με τον Δρ. Μάρτιν, «συγκρινόμενη με άλλα κοινωνικά ή ιατρικά προβλήματα, η πανωλεθρία που προέρχεται από τις καταστροφικές λατρείες είναι η πλέον υποτιμημένη, παραμελημένη και αγνοημένη. Πρόκειται για την διανοητική υγεία και για ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα στον κόσμο. . . . Εάν τα συμπτώματα που εμφανίζουν τα πρώην μέλη των αιρέσεων τα είχαμε αποδώσει σε ιούς, θα εθεωρούντο ότι έφθαναν στο μέγεθος μιας παγκόσμιας επιδημίας. . . . » Το πρόβλημα των αιρέσεων αυξάνει και περιμένουμε ότι θα επιταχυνθεί στην επερχόμενη χιλιετία.
Παρά την καταστροφικότητά του, ευτυχώς ο έλεγχος του νου μπορεί να καταπολεμηθεί μάλλον εύκολα. Η εκπαίδευση είναι αναγκαία για να βοηθηθούν τα μέλη των αιρέσεων ώστε να εγκαταλείψουν τις καταστροφικές λατρείες με τις όποιες αισθάνονται δεμένοι. Σύμφωνα με την Δρ. Σίνγκερ, το 90% των μελών των αιρέσεων, εάν τους δοθεί η δυνατότητα να ξεφύγουν για λίγες μέρες από την ομάδα στην οποία βρίσκονται και τους δοθεί πλήρης ενημέρωση, στη συνέχεια θα εγκαταλείψουν αυτόν τον καταστροφικό οργανισμό.
Σύμφωνα με τον Δρ. Martin, το 25% των εκατομμυρίων ανθρώπων που είναι μέλη αιρέσεων παγκοσμίως, θα υποφέρουν από διαρκή, μη αναστρέψιμη βλάβη που θα επηρεάσει την ικανότητα τους να λειτουργούν επαρκώς στον συναισθηματικό, κοινωνικό, οικογενειακό και εργασιακό τους περιβάλλον. Για κάθε άτομο που γίνεται μέλος μιας αίρεσης, πολλά περισσότερα επηρεάζονται: γονείς, παιδιά, παιδιά, φίλοι και οικογένεια υφίστανται προσωπική βλάβη και συχνά οικονομικές απώλειες.
Ολόκληρες κοινωνίες που έχουν απονεκρωθεί από την καταπιεστική ψυχολογική επιρροή που δέχθηκαν από τις αιρέσεις, είναι πολύ εύκολο να επιτρέψουν να τους συμβούν τραγωδίες μεγάλης έκτασης. Ίσως ένα από τα πιο συγκλονιστικά παραδείγματα να είναι το ολοκαύτωμα. Ο έλεγχος του νου που προέρχεται από τις αιρέσεις είναι ολοκληρωτικός, και σαν τέτοιος είναι ανάθεμα για την δημοκρατία. Η αρχή της δημοκρατίας είναι ότι η ανθρωπότητα είναι λογική, και για να δουλέψει η δημοκρατία οι άνθρωποι πρέπει να είναι ικανοί να χρησιμοποιήσουν τις κριτικές τους ικανότητες. Ο έλεγχος του νου που μεθοδεύουν οι αιρέσεις σήμερα, προσπερνά τη λογική και εξαλείφει την ελεύθερη βούληση. Χωρίς ελεύθερη βούληση, και όλες τις άλλες βασικές ανθρώπινες ελευθερίες, δηλ. την ελευθερία της έκφρασης, ελευθερία λόγου, ελευθερία θρησκείας, τα πάντα πλέον είναι άνευ σημασίας. Τελικά, εάν ο έλεγχος του νου μείνει ανεξέλεγκτος, θα καταστρέψει όλες τις βασικές ανθρώπινες ελευθερίες και θα αφανίσει τη δημοκρατία.
Όμως, παρά την ανθρώπινη και κοινωνική καταστροφή που επιφέρουν οι αιρέσεις, πολλοί λίγοι οργανισμοί υπάρχουν για να βοηθήσουν στην πρόληψη ή να ελαττώσουν την καταστροφή. Παγκοσμίως, οι κυβερνήσεις, μέχρι πρόσφατα, δεν δημιουργούσαν προγράμματα για να ανταποκριθούν σ' αυτό το πρόβλημα. Η εργασία αυτή γίνεται από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και από άτομα που εργάζονται σε ατομικό επίπεδο, δηλ. μελετούν το φαινόμενο των αιρέσεων, συμβουλεύουν μέλη αυτών των ομάδων και πρώην μέλη, καταδιώκουν (νομικώς) τους ένοχους και αυτούς που έχουν κάνει εγκλήματα και κακοποίηση ατόμων που βρίσκονται μέσα σ'; αυτές τις ομάδες, και εκπαιδεύουν άλλους για τους κινδύνους που προέρχονται από τις αιρέσεις. Σύμφωνα με τον Δρ. Μάρτιν, «συγκρινόμενη με άλλα κοινωνικά ή ιατρικά προβλήματα, η πανωλεθρία που προέρχεται από τις καταστροφικές λατρείες είναι η πλέον υποτιμημένη, παραμελημένη και αγνοημένη. Πρόκειται για την διανοητική υγεία και για ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα στον κόσμο. . . . Εάν τα συμπτώματα που εμφανίζουν τα πρώην μέλη των αιρέσεων τα είχαμε αποδώσει σε ιούς, θα εθεωρούντο ότι έφθαναν στο μέγεθος μιας παγκόσμιας επιδημίας. . . . » Το πρόβλημα των αιρέσεων αυξάνει και περιμένουμε ότι θα επιταχυνθεί στην επερχόμενη χιλιετία.
Παρά την καταστροφικότητά του, ευτυχώς ο έλεγχος του νου μπορεί να καταπολεμηθεί μάλλον εύκολα. Η εκπαίδευση είναι αναγκαία για να βοηθηθούν τα μέλη των αιρέσεων ώστε να εγκαταλείψουν τις καταστροφικές λατρείες με τις όποιες αισθάνονται δεμένοι. Σύμφωνα με την Δρ. Σίνγκερ, το 90% των μελών των αιρέσεων, εάν τους δοθεί η δυνατότητα να ξεφύγουν για λίγες μέρες από την ομάδα στην οποία βρίσκονται και τους δοθεί πλήρης ενημέρωση, στη συνέχεια θα εγκαταλείψουν αυτόν τον καταστροφικό οργανισμό.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρότεινε λύσεις που εστιάζουν στην εκπαίδευση και στην πρόληψη. Το UPI(14.7.1998) ανέφερε ότι το Κοινοβούλιο δίνει προτεραιότητα στην «προστασία των ατόμων μέσω της πληροφόρησης και της συμβουλής, «επιτρέποντας στα άτομα να κάνουν μια πολύ καλά τεκμηριωμένη και ανεξάρτητη επιλογή και να τους δίδεται βοήθεια σε περίπτωση που επιθυμούν να εγκαταλείψουν μία λατρεία». Η έκθεση προτρέπει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκτος της εκπαίδευσης την οποία θα πρέπει να παρέχει, να παρακολουθεί επίσης τις δραστηριότητες των πιθανώς επικινδύνων αιρέσεων, να παράγει μια έκθεση των δραστηριοτήτων τους, και να δημιουργήσει ένα «διεθνές εκπαιδευτικό δίκτυο για τις αιρέσεις» σύμφωνα με το UPΙ. Επί πλέον, το ΒΒC World Tv (13 Ιουλίου 1998) ανέφερε ότι: «η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητά να τεθούν κάτω από τον Νόμο της Προστασίας των Καταναλωτών όλες οι ψυχολογικές υπηρεσίες που προσφέρουν οι αιρέσεις, να επεκταθούν τις δυνάμεις της Europol, του νεοσσού ΕΦ-ΜΠΙ-ΑΙ της Ευρώπης»
Πριν από λίγους μήνες και άλλοι κυβερνητικοί οργανισμοί άρχισαν να ασχολούνται με το πρόβλημα των αιρέσεων. Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έφερε, μεταξύ άλλων, μια Ειδική Εμπειρογνώμονα στις ΗΠΑ τον Ιανουάριο, για να συζητήσουν τους κινδύνους που προέρχονται από τις αιρέσεις, όπως επίσης συνεζήτησε το θέμα και με τον διευθυντή του FactΝΕΤ, τον Βοb Μindon. Τον Απρίλιο το Βελγικό Κοινοβούλιο ενέκρινε την ίδρυση ενός Κέντρου Πληροφοριών και Συμβουλευτικού Σταθμού για τις καταστροφικές λατρείες. Σκοπός του Κέντρου είναι η μελέτη των αιρέσεων, η πληροφόρηση και συμβουλή προς το κοινό, καθώς επίσης και η δημιουργία ενός κέντρου μελέτης το οποίο θα είναι ανοικτό στο κοινό. (Από την Βελγική εφημερίδα Het Beland Van Limburg της 29ης Απριλίου 1998).
(Οι ειδήσεις αυτές εμφανίστηκαν ατό έντυπο του Αυγούστου/Σεπτεμβρίου 1998 που εκδίδει το FactΝΕΤ, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που παρακολουθεί και ενημερώνει το κοινό για θέματα αιρέσεων, καταστροφικών λατρειών κλπ. Ο Διευθυντής του, ο κ. Ρόμπερτ Μίντο, έχει υποστεί απηνή δίωξη από τη Σαηεντολογία). (Κ. Π. )
orthodox-world.pblogs.gr
ΑΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΤΑ LIKE
