Η θερινή ώρα (αγγλικά: Daylight Saving Time, DST) είναι η αλλαγή της ώρας που ένα κράτος διαλέγει να υιοθετήσει για ένα χρονικό διάστημα του έτους.Η αλλαγή αυτή γενικά είναι κατά μία ώρα μπροστά από την ηλιακή ώρα.
Βασίζεται σε ένα σύστημα που σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας.
Σήμερα το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιεί τη θερινή ώρα αποτελεί μειοψηφία καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν.
Εναλλακτικά της θερινής ώρας θα μπορούσαμε να ξυπνούσαμε μία ώρα νωρίτερα την θερινή περίοδο για να εκμεταλλευόμαστε περισσότερο το ηλιακό φως. Αυτό όμως θα προκαλούσε αντιδράσεις. Η λύση ήταν να τυποποιηθεί το σύστημα της θερινής ώρας.
Στην αρχή εφαρμογής της θερινής ώρας (άνοιξη), τα ρολόγια διορθώνονται ώστε να δείχνουν μια ώρα μετά την πραγματική.
Στο τέλος εφαρμογής της θερινής ώρας (φθινόπωρο), τα ρολόγια διορθώνονται μια ώρα πίσω ώστε να δείχνουν την πραγματική ώρα.
Ιστορία
Η πρώτη αναφορά που υπάρχει για χρησιμοποίηση της θερινής ώρας ήταν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο (Benjamin Franklin) σε ένα γράμμα του που δημοσιεύθηκε σε μία γαλλική εφημερίδα. Σε αυτό το γράμμα δεν υπάρχει αναφορά για αλλαγή της ώρας αλλά πρόταση να ξυπνούν οι άνθρωποι μία ώρα νωρίτερα!
Η πρώτη φορά που προτάθηκε το ζήτημα σοβαρά ήταν από τον Γουίλιαμ Γουίλετ (William Willett) στο άρθρο του «Waste of Daylight» που δημοσιοποιήθηκε το 1907 αλλά τελικά δεν κατάφερε να πείσει την Βρετανική κυβέρνηση.
Η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η ιδέα ήταν από την γερμανική κυβέρνηση κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από 30 Απριλίου ως 1η Οκτωβρίου του 1916. Λίγο μετά το Ηνωμένο Βασίλειο ακολούθησε εφαρμόζοντας την θερινή ώρα από 21 Μαΐου ως 1η Οκτωβρίου1916.
Αργότερα, στις 19 Μαρτίου του 1918, το Αμερικανικό Κογκρέσο καθιέρωσε την τυπική χρήση των χρονικών ζωνών και επισημοποίησε την αλλαγή της θερινής ώρας για όλον τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Το μέτρο αυτό όμως καταργήθηκε αμέσως, λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου.
Εφαρμογή στην Ελλάδα και Ευρώπη
Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου όπου τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά.
Στη συνέχεια όμως εγκαταλείφθηκε αυτό επειδή από τις 15 Ιουλίου (π.ημερ.)/28 Ιουλίου (ν.ημερ.) στις 04:00 ώρα, του 1916, τα ρολόγια στην Ελλάδα είχαν τεθεί 25 λεπτά μπροστά στην εισδοχή της ώρας ζώνης.
Έτσι η διαφορά σε σχέση με το φως του Ήλιου που καθορίζει και τον πραγματικό χρόνο γινόταν πολύ μεγάλη κυρίως στα δυτικά τμήματα της χώρας και περισσότερο στη Κέρκυρα. Τούτο είχε ως συνέπεια να εγκαταλειφθεί.
Στη δεκαετία όμως του 1970, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973 αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης τότε και της Ελλάδας με έναρξη το 1975.
Η αλλαγή της ώρας, σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να τηρήσουν με νόμο, γίνεται, πλέον, την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου στις 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς (GMT) και τελειώνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του ίδιου έτους πάλι στις 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς.
Επομένως η αλλαγή είναι ταυτόχρονη για όλα τα κράτη μέλη τα οποία έχουν υιοθετήσει το μέτρο.
Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους η ανατολή και η δύση του ήλιου αλλάζουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους και η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα θα ήταν, σε σύγκριση, μικρή.
Η Ρωσία αν και όπως όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθεί τις ίδιες ημερομηνίες αλλαγής με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλάζει στις 2 π.μ. τοπική ώρα (3 π.μ. θερινή ώρα τον Οκτώβρη).
Η Τουρκία ακολουθεί τις αλλαγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ημερομηνία και στην ώρα αλλαγής.
Με γαλάζιο χρώμα οι χώρες και περιοχές που ακολουθούν το σύστημα της θερινής ώρας, με πορτοκαλί αυτές που το ακολουθούσαν παλιότερα και κόκκινο αυτές που δεν το ακολούθησαν ποτέ.
19/4/1931 - 4/10/1931
1/7/1932 - 2/9/ 1932
7/4/1941 - 30/4/1941
1/7/1952 - 2/11/1952
13/4/1975 - 25/10/1975
11/4/1976 - 9/10/1976
3/4/1977 - 24/9/1977
2/4/1978 - 30/9/1978
1/4/1979 - 29/9/1979
6/4/1980 - 27/9/1980
29/3/1981 - 27/9/1981
28/3/1982 - 26/9/1982
27/3/1983 - 25/9/1983
25/3/1984 - 30/9/1984
31/3/1985 - 29/9/1985
30/3/1986 - 28/9/1986
29/3/1987 - 27/9/1987
27/3/1988 - 25/9/1988
26/3/1989 - 24/9/1989
25/3/1990 - 30/9/1990
31/3/1991 - 29/9/1991
29/3/1992 - 27/9/1992
28/3/1993 - 26/9/1993
27/3/1994 - 25/9/1994
26/3/1995 - 24/9/1995
31/3/1996 - 27/10/1996
30/3/1997 - 26/10/1997
29/3/1998 - 25/10/1998
28/3/1999 - 31/10/1999
26/3/2000 - 29/10/2000
25/3/2001 - 28/10/2001
31/3/2002 - 27/10/2002
30/3/2003 - 26/10/2003
28/3/2004 - 31/10/2004
27/3/2005 - 30/10/2005
26/3/2006 - 29/10/2006
25/3/2007 - 28/10/2007
30/3/2008 - 26/10/2008
29/3/2009 - 25/10/2009
28/3/2010 - 31/10/2010
Η αλλαγή στον υπόλοιπο κόσμο
Γενικά η θερινή ώρα δεν χρησιμοποιείται σε χώρες κοντά στον Ισημερινό αφού ανατολή και η δύση του Ήλιου δεν έχουν μεγάλη διαφορά στο διάστημα του χρόνου. Στη Βραζιλία η θερινή ώρα χρησιμοποιείται μόνο στο Νότιο τμήμα της
Ισραήλ
Μέχρι το 2005, το Υπουργείο Εσωτερικών αποφάσιζε κάθε χρόνο για τις ημερομηνίες αλλαγής. Δεν υπήρχε απόλυτος κανόνας για την αλλαγή της ώρας και υπήρξε μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ της πλειοψηφίας των κοσμικών που ήθελαν να επεκταθεί η θερινή ώρα όσο το δυνατόν περισσότερο και της θρησκευτικής κοινότητας που ήθελε να τελειώνει πριν από το Γιομ Κιπούρ. Αυτό είχε οδηγήσει τη Microsoft στο να μην υποστηρίζει την αυτόματη αλλαγή ώρας για το Ισραήλ στα Windows 98.
Σαμόα
Το Ανεξάρτητο Κράτος των Σαμόα επρόκειτο να ξεκινήσει τη χρήση της θερινής ώρας τον Οκτώβριο του 2009 αλλά τελικά αναβλήθηκε λόγω του σεισμού και του τσουνάμι που ακολούθησε. Η θερινή ώρα ξεκίνησε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2010.
Η αλλαγή στα πλοία
Η αλλαγή της ώρας στα πάσης φύσεως πλοία γίνεται διαχωριζόμενη σε τρία 20λεπτα που μοιράζονται τρεις βάρδιες (4ωρίες) [20.00-24.00, 24.00-04.00 και 04.00-08.00], είτε μειώνοντας είτε αυξάνοντας κατά 20 πρώτα λεπτά της ώρας. Η νέα ώρα θα πρέπει να φαίνεται ως 08.00.
Η θερινή ώρα επειδή θεωρείται εμπορική δεν λαμβάνεται υπόψη στις αστρονομικές παρατηρήσεις, παρά ταύτα η θερινή ώρα, για τα κράτη που την ακολουθούν, περιλαμβάνεται στα ναυτικά αλμανάκ.
Πλεονεκτήματα
Το βασικό πλεονέκτημα της χρήσης του μέτρου της θερινής ώρας είναι η εξοικονόμηση ενέργειας. Συνολικά κατά τους επτά μήνες της θερινής ώρας εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλευόμενοι τον ήλιο.
Προβλήματα
Όπως γίνεται ευκόλως κατανοητό υπάρχουν δύο ίδιες ώρες την ημέρα που αλλάζει η ώρα από θερινή σε κανονική. Αν δεν διευκρινιστεί με την προσθήκη της κατάλληλης επέκτασης τότε δύο γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα στις 3 και μισή το πρωί στις 25-10-2009 πιθανόν να έχουν μια ώρα διαφορά (μια ώρα πριν ή μετά) το ένα από το άλλο.
Πολλά υπολογιστικά συστήματα έχουν τη δυνατότητα αυτόματης αλλαγής, αλλά η αλλαγή σε θερινή ώρα πρέπει να γίνεται με το χέρι σε όλα τα υπόλοιπα (ρολόγια χειρός, ρολόγια τοίχου, αυτοματισμοί ποτίσματος κλπ)
Το ύψος της ανατολής και της δύσης του Ήλιου μεταβάλλεται στη διάρκεια το χρόνου, όμως το πότε είναι κατακόρυφα είναι σχεδόν σταθερό. Η Ελλάδα ανήκει σε μία τέτοια ζώνη στην οποία στις 12 το μεσημέρι ο ήλιος πέφτει σχεδόν κατακόρυφα στο κέντρο περίπου του κράτους. Αυτό αλλάζει με την αλλαγή σε θερινή ώρα.
tapantaedo.com
Κάνε μια εγγραφη απο κάτω στο ricardo για να μπορείς να το παραγγείλεις.Μετά την εγγραφή σου στέλνονται ενημερωτικά δελτία απο την σελίδα.
