Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Ζιλμπέρτο Σίλβα: Θα είμαι στήριγμα του Παναθηναϊκού στη Βραζιλία

Τρία χρόνια γεμάτα χαρές, λύπες, συγκινήσεις συμπλήρωσε στην Ελλάδα ο Ζιλμπέρτο Σίλβα...
Ο Βραζιλιάνος θα μπει στο αεροπλάνο της επιστροφής της πατρίδας του αύριο το απόγευμα και θα αφήσει πίσω του τον Παναθηναϊκό, αλλά και καλούς του φίλους.


Τους τελευταίους φρόντισε να τους αποχαιρετίσει σε ένα πάρτι που διοργάνωσε στο βραζιλιάνικο εστιατόριο «Leblon» του Σίλβα Κλέιτον. Μάλιστα, κατά τη διάρκειά του έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Η Πράσινη».


Ο 35χρονος μέσος μίλησε για τα τρία χρόνια παραμονής του στην Ελλάδα, αλλά ανανέωσε το ραντεβού του για... μερικά χρόνια αργότερα μιας και το κεφάλαιο Παναθηναϊκός είναι σπουδαίο και δεν έχει κλείσει οριστικά για αυτόν...


Η χρονιά τελείωσε, είσαι έτοιμος να φύγεις, πως νιώθεις πλέον; Έχεις χαλαρώσει;
«Ναι, αρκετά! Όταν τελειώνει το πρωτάθλημα και έχεις να δώσεις έξι έξτρα παιχνίδια για τα πλέι οφ είναι αρκετά σκληρό. Είναι πολύ δύσκολο αν δεν έχει ψυχικές δυνάμεις. Όλοι έχουν τελειώσει, έχεις παίξει με όλους και ξαφνικά πρέπει να ξαναπαίξεις για να κερδίσεις αυτό που έχεις κατακτήσει. Είναι δύσκολο. Αν και δεν έχω ακόμα ηρεμήσει ολοκληρωτικά γιατί όλες αυτές τις ημέρες είχα να πακετάρω όλα μου τα πράγματα, κρεβάτια, έπιπλα, ρούχα, πάρα πολλά. Δεν είχαν καν καταλάβει ότι έχω τόσα πολλά πράγματα εδώ (σ.σ. γελάει)».


Έχεις υπογράψει με την Γκρέμιο ή υπάρχει ακόμα κάποια μικρή ελπίδα;
(σ.σ. χαμογελάει) «Δεν έχω υπογράψει ακόμα, αλλά είναι δύσκολο να αλλάξει κάτι. Μίλησα στον κ. Γόντικα για αυτό την περασμένη εβδομάδα. Για αυτό πριν δεν ήθελα να πω κάτι οριστικό για το αν φεύγω ή αν μένω. Το είχαν φυσικά στο μυαλό μου εδώ και καιρό ότι πιθανότατα θα γυρίσω στη Βραζιλία, αλλά δεν ήθελα να πω κάτι πριν μιλήσω με τον Παναθηναϊκό. Είχα τη συζήτηση αυτή όμως και του είπα ότι ήρθε η ώρα να γυρίσω στο σπίτι μου».


Αν υποθέσουμε ότι σε 20 χρόνια από τώρα έγραφες ένα βιβλίο. Στο κεφάλαιο «Παναθηναϊκός» τι θα έβαζες;
«Υπάρχουν τόσο καλά πράγματα! Από την πρώτη ημέρα που ήρθα εδώ μέχρι και την τελευταία φορά που φόρεσα τη φανέλα του Παναθηναϊκού ήταν όλα τέλεια. Φυσικά, υπάρχουν και οι απογοητεύσεις, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό, δεν μπορείς να τα πετυχαίνεις όλα. Οι μεγάλες ομάδες θα χάσουν κι αυτές κάποια στιγμή και είναι λογικό τότε η απογοήτευση να είναι μεγαλύτερη. Αλλά έχω πάρα, μα πάρα πολλές ευχάριστες εικόνες από τον Παναθηναϊκό. Μου φέρθηκαν όλοι εξαιρετικά από την πρώτη μέχρι την τελευταία ημέρα. Και είμαι σίγουρος ότι αυτή η σχέση θα συνεχιστεί. Θα γυρίσω κάποια μέρα, αφού τους σέβομαι και με σέβονται όλοι πάρα πολύ. Και αυτό δεν θα αλλάξει παρότι φεύγω».


Ήταν μια έκπληξη για σένα οι αντιδράσεις του κόσμου όταν πρωτοήρθες;
«Ήταν κάτι που δεν περίμενα. Ήταν μεγάλη έκπληξη. Όταν πήγα στην Άρσεναλ όλα ήταν πολύ ήρεμα. Όπως μου αρέσει γενικά στη ζωή μου για να είμαι ειλικρινής. Για μένα το να ζω διακριτικά και ήρεμα είναι ο δρόμος που έχω διαλέξει. Και στη ζωή μου και την καριέρα μου. Όταν είδα τόσο κόσμο στο αεροδρόμιο είπα “τι γίνεται εδώ;”. Ήταν υπέροχο, αλλά και κάτι πρωτόγνωρο. Μπήκα στο αμάξι, κόσμος πήδαγε πάνω του… Ήταν κάτι διαφορετικό για εμένα και πραγματικά απόλαυσα αυτή την υποδοχή! Αλλά τρόμαξα όταν πήγαινα προς το ξενοδοχείο, γιατί ο οδηγός πήγαινε πολύ γρήγορα, κόρναρε συνέχεια, άλλαζε απότομα λωρίδες... Και του λέω «Ηρέμησε λίγο. Έχω ένα συμβόλαιο να υπογράψω. Δεν το έχω υπογράψει ακόμα» (σ.σ. γελάει)! Και φυσικά και το τελευταίο παιχνίδι μπροστά στους φιλάθλους μας ήταν πολύ έντονο συναισθηματικά για μένα. Ξέρεις ότι ο κόσμος σε θαυμάζει, αλλά όταν τους βλέπεις να εκφράζονται με αυτόν τον τρόπο είναι κάτι διαφορετικό. Γιατί δεν είναι ένας άνθρωπος που σε βλέπει στο δρόμο και σε χαιρετάει. Ήταν όλοι οι φίλαθλοι που βρέθηκαν στο γήπεδο. Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το χορτάρι, μέχρι και όταν έφυγα με το αυτοκίνητό μου ήταν όλοι τους υπέροχοι. Ήταν μια έντονη μέρα για μένα. Και χρειάστηκε να κάνω μεγάλη προσπάθεια για να κρατήσω τα δάκρυά μου. Μετά βίας τα κατάφερα».


Ένιωσες πίεση όταν πρωτοήρθες και είδες όλο αυτόν τον κόσμο να σε υποδέχεται ως «Μεσσία»;
«Όχι καθόλου. Ήξερα ότι υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες. Πολύς κόσμος περίμενε από εμένα να έρθω και να σκοράρω πολλά γκολ, αλλά με το χρόνο εκτίμησαν τη δουλειά που κάνω μέσα στο γήπεδο. Το να φεύγω με αυτόν τον τρόπο είναι υπέροχο και για να είμαι ειλικρινές δεν το περίμενα. Φυσικά ήρθα εδώ για να πετύχω πράγματα και να βοηθήσω τον Παναθηναϊκό. Αυτός ήταν ο στόχος μου από την πρώτη ημέρα. Αλλά δεν ήξερα ότι θα κατέληγε με αυτά τα υπέροχα συναισθήματα. Δεν είναι μόνο οι οπαδοί μας, αλλά και οι αντίπαλοι που μου έδειξαν μεγάλο σεβασμό. Ήταν κάτι που δεν φανταζόμουν ότι θα συμβεί. Νιώθω πολύ περήφανος που όλα κύλησαν με έναν τρόπο τόσο όμορφο».


Από τον τρόπο που μιλάς δείχνεις πως αυτές οι στιγμές ήταν και οι πιο έντονες συναισθηματικά για σένα σε όλη σου την καριέρα...
«Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Είναι ωραίο να σου λένε όλοι ευχαριστώ για όσα έκανες και να εκτιμούν τα τρία χρόνια της προσφοράς σου. Στους προηγούμενους συλλόγους που αγωνίστηκα ήταν διαφορετικά. Δεν είχα την ευκαιρία να δω για τελευταία φορά τους φιλάθλους, ούτε στην Ατλέτικο Μινέιρο, ούτε στην Άρσεναλ. Εδώ όλοι ήξεραν ότι θα έφευγα. Και είχαν την ευκαιρία να έρθουν στο γήπεδο και να με αποχαιρετίσουν. Και για αυτό ήταν τόσο έντονο για μένα. Έζησα κάτι που δεν είχα ζήσει ποτέ στο παρελθόν. Κοιτώντας πίσω στην καριέρα μου, αυτές οι στιγμές όταν έφτασα και το τελευταίο μου παιχνίδι είναι πολύ φρέσκιες στο μυαλό μου. Και είμαι σίγουρος πως θα είναι και μετά από δέκα χρόνια».


Τι πήγε στραβά και δεν είχαν ευτυχή κατάληξη οι συζητήσεις που είχες με τον Παναθηναϊκό για ανανέωση το περασμένο καλοκαίρι;
«Λίγο πριν τελειώσει η περσινή σεζόν είχαμε μια σύντομη συζήτηση για ανανέωση της συνεργασίας μας. Αλλά όταν επέστρεψα από το Μουντιάλ όλα είχαν αλλάξει όλα στη διοίκηση. Από την πλευρά μου δεν ήθελα να πιέσω γιατί έπρεπε να λύσουν πρώτα την κατάσταση στο σύλλογο. Είχα συμβόλαιο έτσι κι αλλιώς. Παραλίγο να φύγω εκείνο το καλοκαίρι, μιας και είχε κάνει πρόταση η Φλαμένγκο, αλλά ο Παναθηναϊκός είπε όχι. Τον Ιανουάριο είχα μια ακόμα επαφή με την Γκρέμιο. Πήγα αμέσως στον κ. Γόντικα και τον ενημέρωσα γιατί δεν ήθελα να λένε πως μιλάω με μια άλλη ομάδα πίσω από την πλάτη του Παναθηναϊκού, ενώ έχω συμβόλαιο. Απλά παρουσίασα την πρόταση και ξεκαθάρισα πως δεν θα έχω πρόβλημα όποια κι αν είναι η απόφασή του. Θα ήμουν χαρούμενος να συνεχίσω στον Παναθηναϊκό και να κάνω τη δουλειά μου. Όπως και έγινε τελικά. Από τότε δεν ξαναμιλήσαμε λόγω και της κατάστασης του συλλόγου. Βέβαια, η αποχώρησή μου έκτοτε δεν είχε να κάνει με το ότι καθυστέρησαν να μου κάνουν πρόταση. Είχα ήδη πάρει την απόφασή μου πως αυτή θα είναι η τελευταία χρονιά στην Ευρώπη γενικότερα και όχι ειδικά στον Παναθηναϊκό».


Πως και επέλεξες την Γκρέμιο;
«Τον Ιανουάριο ήμουν πολύ κοντά στο να πάω εκεί. Και ύστερα από λίγους μήνες επανήλθαν. Υπήρχε ενδιαφέρον και από την παλιά μου ομάδα την Ατλέτικο Μινέιρο, αλλά δεν προχώρησε. Και έτσι επέλεξα την Γκρέμιο που έδειξε πολύ ζεστό ενδιαφέρον».


Θα έχεις και τον Γκάμπριελ εκεί...
«Ναι, θα συνεχίσω να τον φροντίζω (σ.σ. γελάει). Είμαι ο μεγάλος του αδερφός. Γενικά είναι μια νέα πρόκληση για εμένα να παίξω εκεί και να διεκδικήσω κάτι καλό. Δεν περιμένω ότι θα είναι εύκολα τα πράγματα. Έχουν αλλάξει πολλά από τότε που έπαιξα για τελευταία φορά. Είναι μεγάλη πρόκληση και για αυτό ανυπομονώ να επιστρέψω και να παίξω. Ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά μετά από 9 χρόνια στην Ευρώπη».


Σε ότι αφορά το μέλλον... Υπάρχει η πιθανότητα να σε ξαναδούμε στον Παναθηναϊκό από ένα άλλο πόστο;
«Στην τελευταία συζήτηση που κάναμε με τον κ. Γόντικα μου ανέφερε την πιθανότητα να συνεργαστούμε και να δουλέψω από ένα άλλο πόστο για τον σύλλογο. Θα είμαι πολύ χαρούμενος αν αυτό συμβεί και βοηθήσω τον Παναθηναϊκό κάπως αλλιώς. Δεν ξέρω με ποιον τρόπο ακριβώς, αλλά φυσικά με ενδιαφέρει. Η σχέση με την ομάδα είναι πολύ καλή και πολύ δυνατή. Ειδικά από τον τρόπο που ολοκλήρωσα την καριέρα μου με τον σύλλογο. Έχω ακόμα χρόνια ως ποδοσφαιριστής, αλλά είναι εξαιρετικό που μου αφήνουν ορθάνοικτη την πόρτα της ομάδας. Είναι εκπληκτικό. Ξέρουν ότι έχουν ένα στήριγμα στη Βραζιλία και θα ήθελα να βοηθήσω».


Ως σκάουτ ίσως ή σκέφτεσαι να γίνεις προπονητής;
«Ακόμα δεν ξέρω. Προς το παρόν δεν έχω στο μυαλό μου τη σκέψη να γίνω προπονητής. Ποτέ δεν ξέρεις βέβαια τι σου φέρνει το μέλλον. Δεν θέλω να σκέφτομαι ακόμα τόσο μακριά. Έχω ακόμα τουλάχιστον ενάμισι χρόνο καριέρας με την Γκρέμιο και μετά θα δούμε. Όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό σκεφτόμουν πως μετά τα τρία χρόνια του συμβολαίου μου θα σταματήσω να παίζω ποδόσφαιρο. Αλλά από την προηγούμενη χρονιά άλλαξα γνώμη. Δεν βλέπω κανένα λόγο να σταματήσω. Θα προσπαθήσω να το χαρώ όσο μπορώ και όσο είμαι ανταγωνιστικός».


Ποιες είναι οι κακές στιγμές που είχες στην Ελλάδα; Τα φετινά κρούσματα βίας;
«Σίγουρα είναι μία από αυτές. Γενικότερα βέβαια είναι αυτό πρόβλημα όχι μόνο στα δικά μας παιχνίδια. Ειδικά βέβαια το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό λόγω της δυναμικής που έχει ξεχώρισε και ήταν μια πολύ κακή εμπειρία. Αλλά το είδαμε να συμβαίνει και σε άλλα γήπεδα και αυτό είναι πολύ κακό για όλους εμάς τους επαγγελματίες. Το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση. Μπορούν να λένε ότι θέλουν και να φωνάζουν, αλλά από τις εξέδρες και όχι να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και να παλεύουν με τους παίκτες, την αστυνομία ή μεταξύ τους. Γιατί όταν σπάνε το γήπεδο κάνουν κακό στη δική τους ομάδα. Αυτή τιμωρείται και καλείται να πληρώσει όλες τις ζημιές. Ελπίζω ο κόσμος να αλλάξει στάση και να αρχίσει να διασκεδάζει περισσότερο το παιχνίδι. Είναι φυσιολογικό οι οπαδοί να φωνάζουν ακόμα και να λένε διάφορα εναντίον μας αν είναι αντίπαλοι, αλλά τη βία την καταδικάζω. Είναι παράλογο. Θα πρέπει όλοι να συνεργαστούν για να λύσουν το πρόβλημα. Κάποιοι μπορεί να λένε ότι φταίει η κυβέρνηση, κάποιοι τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου. Όλοι μαζί πρέπει να δουλέψουν για να βρεθεί η λύση. Δείτε την Αγγλία. Είχαν πρόβλημα με τους χούλιγκαν και συνεργάστηκαν όλοι μαζί για να το λύσουν. Όσο έπαιξα εγώ στην Άρσεναλ δεν υπήρχε το παραμικρό πρόβλημα».


Πριν πάρεις την απόφαση να έρθεις στον Παναθηναϊκό, υπήρχαν άλλες ομάδες που σε ήθελαν;
«Είχα μια προοπτική να μείνω στην Αγγλία, αλλά δεν ήταν κάτι που ήθελα. Η Έβερτον με ήθελε, αλλά ύστερα από έξι χρόνια με την Αρσεναλ ήταν σαν να μεγάλωσα εκεί. Αν είσαι Παναθηναϊκός δεν μπορείς να γίνεις κάτι άλλο. Έτσι ήταν και εκεί για μένα. Δεν μπορούσα να παίξω σε άλλη ομάδα στην Αγγλία. Αλλά ούτως ή άλλως ήθελα κάτι άλλο. Και πήρα την απόφαση να έρθω στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Κάποιοι στη Βραζιλία κυρίως δεν καταλάβαιναν την απόφασή μου. Αλλά εγώ ήμουν σίγουρος. Δεν φοβόμουν και ήξερα πως ήταν για το καλό μου. Όλα δούλεψαν τέλεια και έπαιξα σε ένα ακόμα Μουντιάλ».


Σε βάθος χρόνου και όταν τελειώσεις την καριέρα σου θα σου άρεσε η ιδέα ενός φιλικού ανάμεσα στη Βραζιλία και τον Παναθηναϊκό προς τιμήν σου;
«Ωραίο θα ήταν, αλλά δύσκολο να μπορέσεις να κανονίσεις ένα παιχνίδι εθνικής ομάδας με σύλλογο. Ίσως ένα ματς με επίλεκτους συμπαίκτες μου από τις παλιές μου ομάδες απέναντι στον Παναθηναϊκό να ήταν μια πολύ ωραία ιδέα. Θα μου άρεσε».


Ποιοι είναι οι καλύτεροι παίκτες που έχεις δει στην Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια;
«Είναι πολλοί, είναι δύσκολο να πω. Αλλά πάντα προτιμώ να μιλάω για τους παίκτες που έπαιξα μαζί τους και τους ξέρω καλύτερα. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι στις υπόλοιπες ομάδες, αλλά προτιμώ να μιλάω για τους συμπαίκτες μου. Είναι πολλοί, όπως ο Λέτο. Υπάρχουν κι άλλοι, δεν θέλω να αδικήσω κανέναν. Όλοι ήταν πολύ καλοί. Αλλά ειδικά ο Λέτο είναι ένας διαφορετικός παίκτης για μένα. Η θέση που παίζει είναι πολύ σημαντική στην Ευρώπη. Αλλά για μένα ο τρόπος που αγωνίζεται και το στιλ του είναι καλύτερος από πολλούς που έχω δει. Υπάρχουν κι άλλοι αλλά αυτός ο παίκτης έχει κάτι το ιδιαίτερο σε σχέση με όσους έχω δει στην Ελλάδα».


Ένα μήνυμα που θα ήθελες να του στείλεις;
«Να μην χάσει την αυτοσυγκέντρωση του. Όπως λέω και στους μικρότερους όπως ο Νίνης, επειδή έχουν χρόνια μπροστά τους, είναι να έχουν συγκέντρωση στον στόχο τους. Προσπαθώ σαν φίλος τους να τους συμβουλεύω, γιατί ξέρω πως και για μένα ήταν σημαντικό αυτό στις προηγούμενες ομάδες μου. Προσπαθώ με την εμπειρία μου να τους καθοδηγώ για να είναι όσο το δυνατόν καλύτεροι μέσα στο γήπεδο, αλλά και να μην χαλαρώνουν. Μια καλή εμφάνιση θέλει ακόμα καλύτερη συνέχεια».


Συνεργάστηκες με τους Τεν Κάτε, Νιόπλια και Φερέιρα. Πες μας κάτι για αυτούς τους τρεις προπονητές...
«Νομίζω είναι τρεις διαφορετικές προσωπικότητες. Ο Χενκ Τεν Κάτε θα μπορούσε να είχε καλύτερη ισορροπία στον τρόπο που πλησίαζε τους παίκτες. Αλλά φυσικά υπήρχαν πολλά καλά πράγματα που πήρα από αυτόν και τα κράτησα για τον εαυτό μου. Με τον Νιόπλια το κακό ήταν ότι δεν μπορούσα να μιλήσω μαζί του. Ήμουν λίγο τεμπέλης και δεν έμαθα ελληνικά. Αλλά είναι πολύ καλός άνθρωπος, δούλευε καλά. Ίσως να ήταν λίγο δύσκολο για αυτόν να ελέγξει την κατάσταση, όταν τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά. Εκεί κάπου έχασε τον έλεγχο. Αλλά πραγματικά ευχαριστήθηκα τη δουλειά μαζί του. Είμαι σίγουρος ότι είναι πολλά υποσχόμενος προπονητής. Όσο για τον Φερέιρα, είναι πολύ έμπειρος. Δούλεψε πολύ τον Ιανουάριο, αλλά δεν είχε και αυτός καλή ισορροπία με τους παίκτες. Δεν κατάφερε να κοντρολάρει τα πράγματα. Ήταν αυστηρός κάποιες στιγμές και χαλαρός κάποιες άλλες, αλλά δεν μπορείς να τον κρίνεις σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Αλλά εγώ προσωπικά προσπάθησα να πάρω το καλύτερο από όλους τους για να βοηθήσω τον ευατό μου, μιας και ακόμα μαθαίνω».


Έχοντας την ελληνική εμπειρία, πόσο διαφορετικό είναι ένα ντέρμπι ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, με τα υπόλοιπα παγκοσμίως;
«Τα ντέρμπι είναι σπουδαία παιχνίδια και όλοι θέλουν να παίζουν σε αυτά και να κερδίζουν. Ακόμα και στη Βραζιλία είχα ακούσει για αυτό το ελληνικό ντέρμπι και είχα δει εικόνες. Και είμαι χαρούμενος που είχαν την ευκαιρία να το ζήσω και να παίξω σε αυτό. Είναι πολύ καλύτερο από όλα τα υπόλοιπα. Θα μου λείψει σίγουρα πολύ. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Θα μου λείψει πάρα πολύ ο Παναθηναϊκός και όλα όσα έζησα εδώ. Κρατάω όμως όλες τις καλές στιγμές σαν κίνητρο για να επιστρέψω όταν θα έχω χρόνο».


Τι θα σου λείψει περισσότερο από την ζωή στην Ελλάδα γενικότερα;
«Νομίζω η ηρεμία που είχα εδώ. Η ζωή μου ήταν πολύ ήσυχη στην Ελλάδα. Μπορούσα να κάνω τις βόλτες μου και να περνάει ο κόσμος δίπλα μου χωρίς να με αναγνωρίζει. Ακόμα και στα ψώνια όταν με καταλάβαιναν ήταν πολύ διακριτικοί όλοι τους. Αυτό θα μου λείψει πολύ. Όπως και η φιλία του κόσμου. Μου φέρθηκαν όλοι πολύ καλά στην Ελλάδα, όχι μόνο στο αθλητικό κομμάτι».



theplayer.gr


ΕΛΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΣΥ- ΚΑΝΕ LIKE