Ο όρος ύπνωση (ή ύπνωσις - hypnosis στα αγγλικά) προέρχεται από την ελληνική λέξη ύπνος και φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1841
από τον 'Αγγλο οφθαλμίατρο Τζέιμς Μπρέιντ στην προσπάθειά του...
μετά από σχετικά πειράματα, να περιγράψει την κατάσταση του «τεχνητού ύπνου» που τότε πίστευαν πως μεταδίδεται από τον υπνωτιστή στον υπνωτιζόμενο.
Είναι, όμως, η ύπνωση ένας τεχνητός ύπνος; Είναι, δηλαδή, κάτι σαν τον «ύπνο» που μας επιβάλλεται στο χειρουργείο (νάρκωση) ή στο σπίτι με τη βοήθεια υπνωτικών φαρμάκων που μας έχει δώσει ο γιατρός; Κατηγορηματικά όχι! Ίσα - ίσα, είναι το ακριβώς αντίθετο. Η ύπνωση είναι μια κατάσταση εγρήγορσης, βαθιάς αυτοσυγκέντρωσης ή αν το θέλετε: «εσωτερικής επαγρύπνησης». Κατά την ύπνωση δεν κοιμόσαστε αλλά «συγκεντρώνεστε», σαν εκείνη τη στιγμή οι σκέψεις σας να είναι το μόνο πράγμα που υπάρχει στον κόσμο ή το μόνο που έχει σημασία για σας!
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Για να καταλάβουμε καλύτερα τι είναι ύπνωση πρέπει να δούμε πως λειτουργεί και φυσικά πάνω σε τι λειτουργεί. Σύμφωνα με τα λεξικά η ψυχή είναι το σύνολο των νοητικών και συναισθηματικών λειτουργιών. Κάτι σαν το λογισμικό του υπολογιστή.
Αρκετός κόσμος κάνει το σοβαρό λάθος να απομονώνει την ψυχή από το σώμα και να τη θεωρεί απολύτως ανεξάρτητη από αυτό. Ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα είναι δύο βασικά συστατικά για την ύπαρξη ανθρώπινης ψυχής, όπως η CPU και η RAM (η κεντρική μονάδα επεξεργασίας και ο χώρος αποθήκευσης και επεξεργασίας δεδομένων που ονομάζουμε μνήμη) αποτελούν βασικά μέρη για να υπάρξει το λογισμικό. Το παράδειγμα (και όχι η αντιστοίχηση του ανθρώπου με τον υπολογιστή) ίσως να φαίνεται χονδροειδές αλλά σίγουρα καταφέρνει, σε ένα βαθμό, να δίνει στον αναγνώστη το μέγεθος της σημασίας που παίζει το σώμα (και κυρίως ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα) στην ύπαρξη και στην ανάπτυξη του συνόλου των νοητικών και συναισθηματικών λειτουργιών (δηλαδή της ψυχής) του ανθρώπου.
Είναι, άλλωστε, επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι το σώμα μπορεί να επηρεάσει την πνευματική λειτουργία (κι αντιστρόφως), έτσι δεν μπορούμε να πούμε πως η ψυχή είναι κάτι ανεξάρτητο από το σώμα και τις λειτουργίες του.
από τον 'Αγγλο οφθαλμίατρο Τζέιμς Μπρέιντ στην προσπάθειά του...
μετά από σχετικά πειράματα, να περιγράψει την κατάσταση του «τεχνητού ύπνου» που τότε πίστευαν πως μεταδίδεται από τον υπνωτιστή στον υπνωτιζόμενο.
Είναι, όμως, η ύπνωση ένας τεχνητός ύπνος; Είναι, δηλαδή, κάτι σαν τον «ύπνο» που μας επιβάλλεται στο χειρουργείο (νάρκωση) ή στο σπίτι με τη βοήθεια υπνωτικών φαρμάκων που μας έχει δώσει ο γιατρός; Κατηγορηματικά όχι! Ίσα - ίσα, είναι το ακριβώς αντίθετο. Η ύπνωση είναι μια κατάσταση εγρήγορσης, βαθιάς αυτοσυγκέντρωσης ή αν το θέλετε: «εσωτερικής επαγρύπνησης». Κατά την ύπνωση δεν κοιμόσαστε αλλά «συγκεντρώνεστε», σαν εκείνη τη στιγμή οι σκέψεις σας να είναι το μόνο πράγμα που υπάρχει στον κόσμο ή το μόνο που έχει σημασία για σας!
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Για να καταλάβουμε καλύτερα τι είναι ύπνωση πρέπει να δούμε πως λειτουργεί και φυσικά πάνω σε τι λειτουργεί. Σύμφωνα με τα λεξικά η ψυχή είναι το σύνολο των νοητικών και συναισθηματικών λειτουργιών. Κάτι σαν το λογισμικό του υπολογιστή.
Αρκετός κόσμος κάνει το σοβαρό λάθος να απομονώνει την ψυχή από το σώμα και να τη θεωρεί απολύτως ανεξάρτητη από αυτό. Ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα είναι δύο βασικά συστατικά για την ύπαρξη ανθρώπινης ψυχής, όπως η CPU και η RAM (η κεντρική μονάδα επεξεργασίας και ο χώρος αποθήκευσης και επεξεργασίας δεδομένων που ονομάζουμε μνήμη) αποτελούν βασικά μέρη για να υπάρξει το λογισμικό. Το παράδειγμα (και όχι η αντιστοίχηση του ανθρώπου με τον υπολογιστή) ίσως να φαίνεται χονδροειδές αλλά σίγουρα καταφέρνει, σε ένα βαθμό, να δίνει στον αναγνώστη το μέγεθος της σημασίας που παίζει το σώμα (και κυρίως ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα) στην ύπαρξη και στην ανάπτυξη του συνόλου των νοητικών και συναισθηματικών λειτουργιών (δηλαδή της ψυχής) του ανθρώπου.
Είναι, άλλωστε, επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι το σώμα μπορεί να επηρεάσει την πνευματική λειτουργία (κι αντιστρόφως), έτσι δεν μπορούμε να πούμε πως η ψυχή είναι κάτι ανεξάρτητο από το σώμα και τις λειτουργίες του.
